Türkiye'de kan akmaya, gencecik çocuklar toprağa düşmeye, analar ağlamaya devam ediyor. Üstlerinde üniformayla askere giden Türk yoksulları, Kürt yoksullarıyla savaşıp düşüyor. Bir o taraftan ölüyor, bir bu taraftan. Değişense bir şey yok. Yaşarken bir karış toprağı olmayanlar, bu topraklar uğruna ölüp gidiyor. Sivil hayatta ölümü akrabaları dışında kimse tarafından önemsenmeyecek Ahmetler, Mehmetler, Muratlar; askerken öldüğünde kahraman oluyor. 3 gün sonra ise unutulup gidiyorlar.Bu savaşı durdurma görevi omuzlarında olanların hiçbir şey yapmayacağı aşikar. Tek söyledikleri "Vatan sağolsun" Yoksullar onlar için ölmeye devam ettikçe, onların üzerinden daha fazla para kazanacakları o muhteşem vatan...
Bu savaşı durdurabilecek tek güç işçi sınıfıdır. Kardeş kanı dökmeyi reddeden, milliyetçi buhranlarla mobilize olmayan, burjuvazinin kar savaşında piyon olmayı kabul etmeyen işçiler anaların göz yaşlarını durdurabilir ancak.
Yeter artık dursun bu kan. Operasyonlar durdurulsun, silahlar sussun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder